Yenik düþtüm yine… Efkâr bastý, Daðlandý yüreðim, Vurgun yedim, Sürüklendim, Dalgalarca düþler âlemine… Gezdik senle Urfa sokaklarýnda, Kýzýlayda ciðer yedik, Emirganda çay içtik, Gözlerimiz aktý birbirine… Biz sustuk, Onlar konuþtu yalnýzca… Kanatlandýk sanki ikimizde, Yýldýzlarýn arasýnda gezindik el ele. Ben seni sevdiðimi söylüyordum, Sen de beni… O kadar mutluyduk ki, Nedense elimi býraktýn, Kanatlarým kýrýldý, Çýrpýnarak, Sana sevgimi haykýrarak, Ve gözlerimde yaþlar… Düþtüm yerlere. Ýþte o an uyandým, Düþler âleminde bile o kadar acýmasýzdýn… Kanatlarýmý kýrýp giden vefasýzdýn…
Halit Açar Aralýk 2001
Sosyal Medyada Paylaşın:
Halit Açar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.