YALNIZLIĞIN ESİNTİSİ

Yapraklar yalnýzlýk hissetmezler

Esen rüzgar onlarý okþar adeta

Topraðýn gözü hep gökyüzündedir

Kendisini ýslatacak olaný bekler

Ay ýþýðýný vurur denize yakamozlar olsun da

Mavi sular yalnýz kalmasýn diye

Ya ben hep bir sýcak el beklerim

Yalnýzlýðýn esintisi ellerimi üþütmesin diye...
Sosyal Medyada Paylaşın: