-Ýki tonbiþ nene ve dede,
Her ikisi de pamuk gibi beyaz saçlý,
Gözlerinde gözlükleri anlatýyorlar.
-Ahhh Sami beyciðim hayatýmýz roman,
Genç ve güzeldim beni çok severdin,
Ýlk bakýþtýðýmýzda gözlerimi döndürdün,
Nede konuþkandýn,çok çenen vardý,
Nasýlda becerirsin,hemen þiir yazardýn,
Hatýrlýyor musun yolda bulduðun kaðýtlara,
Yedi þiir birden yazdýn,beni anlatan,
Þair ruhlu ihtiyar koca adam.
Sabahlara kadar sohbetler ederdik,
Sabýrla dinler,sonrada sen konuþurdun,
En çok neyini özledim biliyor musun,
Her sabah alnýmdan,gözlerimden öperdin.
Deli dolu hep genç yaþamayý severdin,
Yaþlandýk koca adam,sevgililerini gördüm,
Yasemini,onu hiç unutamadýn,
Hala buruþuk ellerimi tutuyorsun.
Beni öpüyor,saatlerce konuþuyorsun.
Senden hayatý sevmeyi,insanlara olan,
Sonsuz güvenini,yaptýðýn yardýmlarýný,
Anladým ki iyiliklerinle dolusun,
Hala,zor gören gözlerimi öpüyorsun.
Yemek ortasýnda hiç dans yapýlýr mý,
Yapardýn,yemek de soðurdu,
Koca yaþlý adam çok üzdün de,
Ahh o genç yaþým geri gelse,
O deli dolu günleri tekrar yaþasak.
Kýskançtým,kavgalarýmýz olurdu,
Dünyayý gezdirdin,çok mutluyum,
Tarkan,Teoman,Ýntizar,Orhan baba dinlerdin,
Yazdýðýn þiirlerine bakýyorum,okuyorum,
Sende ne anýlar ne acýlar var,
Koca ihtiyar pamuk saçlý adamým,
Ýlk gün gibi seni hala seviyorum,
Biliyorum ki cenazen çok kalabalýk olacak...
Sami ARLAN...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.