Hazanı Gördüm
Baharýn adý var, kendisi nerde,
Kaderim terk etti beni bu derde,
Sevdanýn aþkýn olduðu yerde,
Baharý görmeden hazaný gördüm.
Yaþým yirmibeþ, saç beyaz oldu,
Kokladýðým çiçekler dalýnda soldu,
Hayatým çekilmez ýzdýrap oldu,
Baharý görmeden hazaný gördüm.
Hayattan yorulmuþ sanki bitabým,
Yazýlmadan doldu, ömür kitabým,
Doðmadan dolmuþtu belki günahým,
Baharý görmeden hazaný gördüm.
Rüzgarlar sustu aðladý zaman,
Gençliðim elimde, acý bir roman,
Nasýl geldi geçti bu koca zaman,
Baharý görmeden hazaný gördüm.
Yeþerse umutlar öldü hayaller
Acý kalem gibi yakýyor eller
Varmýyým,yokmuyum bilemez eller
Baharý görmeden hazaný gördüm.
Kulaðýn kiriþte yollara bakýn
Ben gidiyorum diye aðýtlar yakýn
Doðdu,yaþamadý demeyin sakýn
Baharý görmeden hazaný gördüm.
Nevin KORKMAZ
1995
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.