Uzun süreli suskunluðumuz sonrasý; Birlikte ne yaþamýþýz ne yaþamamýþýz, Her ikimize dair tek bir neden aradým. Gördüm ki, o sebep incir çekirdeðini, Doldurmayacak kadar küçükmüþ…
Her þeye raðmen; Senin beni sahiplenmeni Beni çok sevmeni istemiþtim. Sevincimde, neþemde olduðu kadar; Yüreðimi gri bir sis gibi saran hüzünlerimi de Sýcacýk þefkatinle kucaklamaný, Ve daðýtmaný istemiþtim…
Kýrýlgan, buruk zamanlarýmda, Ruhumun penceresinden süzülen yürek özlerini, Parmaðýnla dokunup, Sevginle kurutmaný istemem, Sahi, bütün bunlar aðýr mý geldi sana?
Bu kadar mesafe, Bu kadar ayrýlýk, Bu kadar yalnýzlýk, Bu kadar sensizlik ve bensizlik, Ýkimize de fazla deðil mi?
Emine piþiren/10.08.2011
“Yine Düþlerimde Sabahlar mýsýn?” adlý þiir kitabýmdan… Sosyal Medyada Paylaşın:
emine pisiren Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.