Ben bir öðretmenim karanlýðý yok eden, Bir sarrafým ,gizli gevheri keþfeden. Özveri,sabýr,þefkatle anýlýrým, Aydýnlýk saçan bir mumum,eriyip tükenmeden.
Mezralar beni bekler,kasabalar ve köyler, Bilgiye susamýþ çocuk,yaþlý,ninem,dedem, Görevim bitmiþ sayamam asla, Geri kalmýþlýk ve cehalet yok olup yenilmeden.
Bir karþýlýk beklemem durmadan çalýþýrým, Yolsuz,susuz,ýþýksýz,her yere alýþýrým, Ben ýþýðý nedem ki,ýþýðýn özü benim, Bilgi hamallýðýndan hiç yorulmaz bedenim.
Ben yetiþtirdim,Fatih’i,Kanuni’yi,Ata’yý, Hep baþarýdýr hedefim,kabul edemem hatayý. Emanettir bu meslek bana Baþ öðretmenden, Vaz geçemem davamdan,son nefesimi vermeden.
Yetiþtirdiðim gençlerle tarifsizdir gururum, Baþarýlarýyla yükseliyor onurum. Bir daha bu dünyaya gelirsem eðer, inanýn yine de öðretmen olurum....
Ýlker Murat ÇÝNÝTAÞ 04/06/207 Sosyal Medyada Paylaşın:
cinitas Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.