gözlerimi açarken az önce içim öyle acýyorduki , koca bir boþluktu yüreðimdeki yokluklar. karanlýklarýn kapladýðý yollarda kaybolmuþumm , artýk nefes almak güçç , yaþamak anlamsýz, görüpte farkedemediðim herþey dipsiz bir uçurumdan ibaretmiþ! ben uçurumdan ümitsizce düþüyorum!! þimdi benden herkes çok uzaktaa sevginin ve umudun bittiði yerde , senin bitip sensizliðin baþladýðý yerde!!! yaa benim hayatým karanlýk ve bu yüzdenn göremiyorum karanlýkta kaybolan aydýnlýk yüzünü ! offfsszzz ... git gide herkess yok oluyorr yüreðimdee yoksa yok olan benmiyim !!! yüreðim bilmiyor ne hissettiðimi elveda diyip çekip gidiþimin geleceði günün sebebini soramýyorum kimseler... hasret rüzgarýyla ürperiyor içim, özlemin sel olup akýyor yüreðimde !!! dudaklarýmda hep bir mühür söyleyemiyorum soranlara gözyaþlarýmýn nedenini... þimdi sokaklarda baþý boþ esen rüzgarlar gibi sessiz ve durgunum , keþke o rüzgarlarýn getirdiði sýkýntýyý hiç duymasam , hep mutlu duygularla dolaþsam , kalbimin içinde aðýrlýðý alýp götürse rüzgarlar. hafiflesem ! acýyla çarpsama yüreðim!! artýk susuyorum çünkü bazý þeyler için geç biliyorum !!! .... Mutluluðum, göç eden bir kýrlangýcýn kanadýnda çok uzaklara gitti. Dönmesini bekleyemeyecek kadar yorgunum. Eðer bir gün dönerse tek umudum, gerçekten sevenlere miras kalsýn mutluluðum... Sosyal Medyada Paylaşın:
yelkenin göz yaşları Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.