Kalenin Gülü

Güneþli sahilde, kýzðýn kum gibi,
Yaktýn beni yaktýn, kalenin gülü.
Eriyip tükenen, beyaz mum gibi,
Yaktýn beni yaktýn, kalenin gülü.

Gözlerin aklýmý, baþýmdan aldý,
Ferhat gibi beni, daðlara saldý,
Kalbimi býraktým, o sende kaldý,
Yaktýn beni yaktýn, kalenin gülü.

Biliyorum, biraz daha çok erken,
Titriyor dizlerim, seninle birken,
Kuðu gibi, süzülürsün yörürken,
Yaktýn beni yaktýn, kalenin gülü.

Al hançeri; gel þu kalbime batýr!
Yeterki bu gece, koynunda yatýr,
Gizli saklý deðil, bak çatýr çatýr,
Yaktýn beni yaktýn, kalenin gülü.

Melek mi huri mi, söyle sen nesin?
Bülbüle beþ çeker, kýz tatlý sesin,
Seneye ordayým, kararým kesin,
Yaktýn beni yaktýn, kalenin gülü.

Sen koydun gönlüme, ateþi közü,
Tutuþtu yanýyor, Remzi’nin özü,
Ýstersen keselim, gel bu yýl sözü,
Yaktýn beni yaktýn, kalenin gülü.

11 - 07 - 2011 Mersin - Kýzkalesi
Sosyal Medyada Paylaşın: