Bir gün yolun düþerse,buluþtuðumuz yere,
Ormanlarý yok edip, gecekondu kurdular.
Anýlarý yaþarsýn, isyan etme kadere.
Elimden bir þey gelmez,can evimden vurdular
Sabahýn seherinde, güneþ bize doðardý.
Yaðmur bulutlarýyla, gönlüme aþk yaðardý.
Gece boyu sevgimiz, mutluluðu saðardý
Yoksun diye çiçekler, seni sorup durdular.
Giderken son bakýþýn, kor gibi yaktý beni .
Her zaman içimdesin, asla unutmam seni.
Gelir gider koklarým, sevdiðin yasemeni.
Çiçekler de bilirler, aþk dünyasý kurdular.
Martýlar süzülerek, kýyýya vardýðýnda
Yakamozlar denizde, ,mehtabý sardýðýnda
Gün batýmý renkleri,daðlarý yardýðýnda
Özlem yüklü duygular, gönlümü savurdular.
Yaþamýn anlamý yok,zaman sanki duruyor.
Güllerin goncalarý, açýlmadan kuruyor.
Tükenen umutlarým,þamar gibi vuruyor.
Geçmiþteki anýlar,yüreðimi yordular.
Dinmeyen gözyaþlarým,gizli gizli aktýkça,
Unutulmayan aþkýn,sonuna dek yaktýkça,
Eylül yaðmurlarýnýn,þimþekleri çaktýkça,
Mutsuz geçen yýllarým, seni benden sordular.
Fondaki resim kendi çalýþmam
Ülkü Ahýska 30.Eylül.2011