Gelincikler açmadý ne zamandýr yüzümde Bir damla suya hasret kýraç topraða döndüm Zambaklar serpilmedi bal yapmayan özümde Senden ayrý kalýnca çorak topraða döndüm..
Laleler devþirmedi kelebek konmaz oldu Aðaçlarým çürüdü kuþlar uðramaz oldu Çöle döndüm sevgili gel yüzüm gülmez oldu Senden ayrý kalýnca çorak topraða döndüm..
Kavruldukça kavruldum har güneþin altýnda Savruldukça savruldum sonbahar rüzgarýnda Elem hüzün içinde hasretin bizarýnda Senden ayrý kalýnca çorak topraða döndüm..
Baharda yeþermedi ayrýk otlarý bile Özlem duydum sevgili al tomurcuk bir güle Gözlerim dolu dolu dertlerim çile çile Senden ayrý kalýnca çorak topraða döndüm..
Ben senin kývýlcýmýn köz ateþin külündüm Gönlünü tatlandýran kara elmas üzümdüm Damar damar çatladým bin parçaya bölündüm Senden ayrý kalýnca çorak topraða döndüm..
Ne asmadan bað oldum ne lalezar bir bahçe Sensizlik satýrýyla kýyýldým ince ince Aklýmýn benliðine kör yokluðun düþünce Senden ayrý kalýnca çorak topraða döndüm..
Þair:Ýsmail Kurt 01.10.2011
Sosyal Medyada Paylaşın:
Bandırmalı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.