Batır Hüzün Gemilerini
Üzerime dökülen yalnýzlýðý götür benden
Gül deðilim.
Gül deðilim ki sök gövdemde duran dikenlerini bir bir
Konuþturma, söyletme beni böyle deli deli
Batýr yalnýzlýðýma hüzün taþýyan gemileri,
Yýk köprülerini, geçmesin üzerinden baþka bir aþk,
Yanlýþ tabelalar dursun sokaðýnýn baþýn da ve
Seni arayan beni bulsun.
Sende yasadýþý aþk arayana bu ben bela olsun.
Türkü söylesin kuþlar
Cýrcýr böcekleri saz çalsýn.
Sende býraktýðým aþkýn üzeri
Yine sana bahþiþ kalsýn.
Rafta býrakalým bu ayrýlýðý
Hüzünler askýlýkta dursun gören ceket sansýn
Seni birgün sevmediðimi söylersem eðer
Bir sen hariç bunu her duyan gerçek sansýn..
Hiç el sürülmemiþ daðlara kuralým yuvamýzý
Aðaçlar arasýna bir salýncak kuralým
Kim karþý durursa aþkýmýza
Salýncaða koyup uzaklara yollayalým
Geçme benden
Derdinle anýlma Ýstanbul’da
Ne günlerdi dedirtme
Aðýt yaktýrma analara
Beni sevdiðime piþman etme.
Üzerime damlayan ateþi uzak tut benden.
Yüreðinle ak yüreðime kor gibi
Ýþte ben o zaman yanarým senin için
Ýþte ben o zaman aradýðýn ateþ olurum.
Ýsyan etmem ateþe yerin de olsam
Mahkumsun yanmaya ve sen
Ve sen yandýkca mahkumum ben sende kalmaya...
Þiirin Kayýt Tarihi 06.12.2010 00:12:00
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.