Mevsiminde Gel!

Deli gönül efkâr yüklü, bunlusun,
Karadeniz deyip düþe dal da gel! .
Kaçkar"da çobansýn, ak koyunlusun,
Kiraz ol, dudakta, yeþil dalda gel! .

Þimdi reyhan gibi kokar çiçeði.
Özlemiþtir kurdu, börtü böceði.
Saklama yürekte yanan gerçeði,
Derinden iç çekip yele sal da gel!

Soðuktur sularý, nemlidir yeli,
Özlemle açýlýr sözün evveli.
Gönlüm, hudut bilmez, deli mi deli,
Zirvelerden kâfi öðüt al da gel! ...

Hey yolcu, sýlaya var da git erken,
Dinmez gönüllerde bu sevgi, derken.
Renklerin mevsimi dönüp giderken
Yeþilde, mavide, morda, alda gel! ...

Doðu"dan Batý"ya doðru uzanýr.
Cilvesinden hangi yiðit usanýr?
Bu daðlar, acýyý, sevinci tanýr;
Sazýndan kemençe, tulum çal da gel! ...

Sevinçler sevince yamana, yetiþ!
Zafer muþtulayan zamana yetiþ! .
Sana duyurulan amana yetiþ;
Geç kalma, at binip tam dört nalda gel! ...

Topraðýn üstünde sýmsýcak buðu,
Yeni doðumlarda yerin kabuðu.
Çekip çevirmeli çifti çubuðu,
Geçmiþle hallenip istikbalde gel! ...




Sosyal Medyada Paylaşın: