Üzülme,sen...

Üzülme,sen üzülünce
Icim,yüregim aciyor
Zaten yaralanmis
Sevdalardan kalan bir miras

Zamani merhem sanmistim
O da olamadi ilac
Öksüz kalan umutlarimin
Boynu bükük özlemlere yoldas

Can sikintisi tütüyor
Günlere sarkan ömür
Avuclarimda sessizlik
Hüzünlere demir atmis gibi

Güvercin olup ucmasini isterdim
Cigliklara gebe kalmadan
Ama nerde nerde nafile
Yellere kursun sikarcasina

Üzülme,sen üzülme
Yasanmaz yaralara yara katarak
Bir sevdim,iki sevdim,üc sevdim
Sevecegim kalsamda yalin ayak

(Berlin,30.09.2011)

Talat Özgen
Sosyal Medyada Paylaşın: