dedinya

Gönlüm baþka desede, elim yazamýyor.. yazma;

Çaðlasada gözlerim, siliveriyor ellerim... aðlama ;

Haykýrmak isterken kelimelerim,lal dilime sus ;

Her türlü nazýný çekerim,yeterki senden gelsin;dedinya


Canýmýn içisin,senden hiç kopmadým, kopamam;

Yüreðim kaldýrmýyor,yerimde baþka gözler;bakamam;

Kýrýlan yüreðimi onaramýyorum, artýk ayný olmaz;

Sende ben gibisin biliyorum da, duyma beni ;dedinya


Bendeki seni kilitleyemiyorum, eski yerime giremem;

Hani balkona konan serçeler aðlardý,öksüz kalýrdý;

Rüzgarlara tembih etmiþtin, hýzlý esmesin diye,üþütmesindi ;

Perdelerimi kapadým,duymasýnlar ,görmesinler, sensizliðimi ;dedinya


Yüreðim kapýnda içeri sokmuyorsun,evim darma daðýnýk ;

Bütün gülleri yoldum rengarenktiler,bir tek beyaz kalsýn ;

Gönlüm engin denizdir; boðulursun,deryamda bile deðilim ;

Sözümü tutuyorum gelmiyorum,bulamazsýn ;dedinya


Hani bir kývýlcým yeterdi ,ömrünce býrakamazdýn elimi;

Gökyüzünü paylaþmamýz yetiyordu,beni seviyordun ki ..sen;

Yürekler birbirinde çarpýyorsa,önemi yok hiçbirþeyin;... dedimde...

Sus,git,istemem böylesini;dayanamam ,yetmiyor,hatýralar...

Dedinya...DEDÝNYA...










Sosyal Medyada Paylaşın: