Sokak hayvanlarý her zaman gündemimdedir, görmezden gelmem,
Neredeyse nüfus sayýmý yapýyorum onlar için, eksileni fark etmem,
Eþyanýn tabiatýndan artýk, her birini tanýyorum neredeyse, onlar da,
Beni tanýyorlar sanýrým, evden çýktýðýmda koþup geliyorlar yanýma…
Ýçlerinden bazýlarý da çok verimli, durmadan yavrulayanlar da var,
Ýçlerinden biri yine beþ tane yavru doðurdu, son günlerde rakamlar,
Beþte kaldý, ne az doðuran var ne de fazla, ne yazýk ki sonrasýnda,
Ayný sayýda kalmýyor yavrular, hepsi savruluyor bilinmez mekanlara…
Beþ yavru doðunca mecburen bir karton kutuya yerleþtirdik biz de,
Anne de yanlarýna girip süt verdi onlara, bazen orada durdu bazen de,
Dýþarý gidip ihtiyaçlarýný karþýladý, ne de olsa o yetiþkin bir kadýndýr,
Her zaman ayný yerde kalmayacak, gidip ihtiyaçlarýný karþýlayacaktýr…
Yanýnda önceki yavrularýndan kalma kocaman bir yavrusu da vardý,
Bu iyiydi, kendisi uzaklaþtýðýnda yavrularýnýn yanýna onu býrakacaktý,
Ama yetiþkin yavruda bu sorumluluk yerleþmemiþti, eðitmek lazýmdý,
Gitmek istediðinde anne kedi adet üzere yavruyu boynundan ýsýrdý…
Boynundan tuttuðu gibi götürüp yavrularýn bulunduðu kutuya býraktý,
Kendisi de ihtiyacýný karþýlamak üzere yavaþ yavaþ oradan uzaklaþtý,
Giderken rahattý, büyük yavruya gereken dersi vermiþti, döndüðünde,
Yerine kendisi geçecekti, þimdilik verdiði görev getirilmeliydi yerine…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.