gitme eylül
aþký küçümsemedim;
açlýðýnda sofrasý oldum iklimlerinin
hep eylülü sürdü mevzilerime
sabýrcýydý parýltýsý þimþeklerinin
benimse þeffaf kolsuz bir paratonerdi iç giyimim
deðmiþti çatal ýþýðý yükümsüz yüreðin serinseline
sakladý ellerimi yaslarýnýn avuç içine/..anlamýþtým
sonbahardý yüz/dürdüðü gözlerime
sürgülü odalarýn sývasý yalazýydý âlâkamýn
tamir/sizdi güneþ/ten yamasý mýsralarýmýn
uzaðý soyut sevda klasiðinden/..ayýrmýþtým
dili sürçük tümce kaygýlarýný..iç içe yýðmýþtým
ak yüreðin beyaz kalemiyle sayfaný/..çünkü
mekâným aþktý..
..ki
tanýmýmýn senli içeriði düþ sancýsý
taþ plaða kayýtlý sesi kýrýk gramofon
ruhunun paslý cilâsý akýyor güz notalarýna
nedamet kýymýðý incitiyor güftelerimi hâlâ
beste-i nigâr renklerimi çekiyor kirpiðinden lilâ
þýmarýk çocuk yüreði vuruyor dalga dalga uykularýma
içimdeki seni öldüremedim;
çürüyen yapraklarýný gözlerimde biriktirdi mevsim
gecenin siyahýný asmýþtý günlerime takvim
’aþkýný al öz/r/ümü ver’den baþka ne diyebilirdim
þair olmak gerekti..kelâmýn ziyadesi sýð dimaða zül
söndürdüðüm ýþýklardan sýzýyordu git artýk dediðim eylül...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.