KARA TREN

Sevda Cint
KARA TREN
Çoçukluðumun yolculuðuydu karatren,
Gitmek ve kuþetli vagonlarda yatarak,
Ge ahenkle takýr,tukur,tekerler,rayda.
Arada bir düdüðünün sesi,düüüüt düt,
Acý ve Hüzün verirdi bana,
Haydarpaþa garýndan binerdik,
Baþlardýk yolculuða,istasyonlarda,

Büyük garlarda inenler,binenler olurdu,
Merakla izlerdik pencerelerden,
Geçerken dere,tepe,bað,bahçe,köprü,
Tünellerden ürperirdik,Duman salarak,
Son istasyona kadar pür neþe,
Yürüyen bir dev gibi,yatardýk ev gibi.
Haydi yolunuz açýk olsun selamatle,
Kara tren uzar gider,demir raylarda,
Çocukuluðumla beraber,heyecan’da bitti.

Artýk kalmadý pek tren yolculuðu,
Hýzlý tren ,Metro,Metrobüs,Otobüs,aldý,
Uçaklar výzýr,výzýr yerini aldý,teþ ulaþým,
Çaða ayak uydururyoruz ya,
Aklýmda kaldý trenle yolculuklarýmýz.
Hepsi geçmiþ oldular,ve çocukluðumdaki anýlar.
Kara tren gelmezmola ,
Düdüðünü çalmazmola türkülerde,
Asker götürüyor,anadoluya,
Birçok þaire,Ozana Ýlham olmuþtur,
Haydi kara tren uðurlar ola,
Þimdi de anýlarýmda çýktýn yola.

N.Sevda Cint
Sosyal Medyada Paylaşın: