YETER ARTIK YETER...

Ölümün bahanesi yurdumda ne kadar da çok,
Ýnsanýn kendini kollamasýna bile vakit yok,
Bir dergide okumuþtum inanmamýþtým,
Oysa doðruluymuþ ...hem de çook.
Fransa,da insanlar tesadüfen ölüyormuþ,
Biz de ise tesadüfen yaþýyormuþ.
Ölmekse yazgýn bahaneden geçilmiyor,
Ýnsan evde oturmayada yolda yürümeyede korkuyor,
Ne çocukmuþ,ne gençmiþ ecel dinlemiyor,
Listesine aldýklarýnýn üstünü bir bir çiziyor.
Ýþe gidiyorum deme bir araba çarpar,
Eðleniyorum deme kazan patlar,
Hastayým deme doktor da hata yapar,
O beceremedi i se yanlýþ ,ilaç yakar.
Ýnþaattan geçme sað çýkamazsýn,
Balkonda oturma kör kurþuna uðrarsýn,
Düðün derneðe sapma sakýn,
Bir bakmýþsýn ki topraða girmiþsin.
Güvendeyim diyerek salýnýp durma,
Bilip anlamadýðýný eþ dost sanma,
Dibinde aniden bir güümm duyarsan þaþma,
Her gün olup bitene kaderdir diye alýþma.
Ses ver ey insaným bu katliama ,
Gözünü yumupta sana uðramaz sanma.
Depremdi,seldi, hepsini yaþadýk,
Doðanýn kanunu böyledir sandýk,
Zor günümüzde kendi kendimize yandýk,
Sevdiklerimizin kayboluþuna gönlümüzü kapadýk.
Yaradanýn verdiði dertler baþýmýz üstüne,
Bizim þikayetimiz duyarsýzlýðýn þekline,
Þu devirde silah kuþanmakta neymiþ delice,
Oyuncak diye bile vermeyin bebelerinizin eline
Kim bilir ters teper ,hedef diye seni seçer,
Her gün soframýza bir þehidin hüznü çöker,
Topraða verdikmi acýsý dilimizden düþer
Zaman zuhur eder bu acý sizide üzer,
Dursun diyoruz bu acýlar,akan kanlar.
Yeter artýk bu manasýz kin nefret yeter.
Gül deðil gülistandýr ülkemiz,
Eksiði gediði yok tamamdýr her þeyimiz,
Birinin caný yansa kahrolur diðerimiz,
Bizi bizden edenler olsun tek hedefimiz,
El ele,gönül gönüle olmazsak kalmaz dirliðimiz,
Kayýp gider de elimizden bu cennet ülkemiz,
Geri gelmez diye aðýtlar yakarýz................


ÇÝMDÝK 29.*9.2011



Sosyal Medyada Paylaşın: