AVUCUMDA BURUŞMUŞ BİR KAĞIT

Karanlýðý bozguna uðratýyordu satýrlarým,
Bir gizli ýþýk gülümsemeleri vardý ya caným,
Þimdi bak korkak titriyor artýk satýrlarým ,
Ah bir görseydin,
karalanýrken avucumda,
buruþmuþ kaçýncýsýydý?
kimbilir þu,
son mektup...



Beni unut, demeyeceðim,unutmazsýn biliyorum,
Mesafelerde büyüyen hüznün koynunda yürüyorum,
Yitmiþ gözlerimin parlaklýðýnda dualarýmý ediyorum,
Ah bir görseydin,
acýrken solumda,
sancýnýn kaçýncýsýydý,
kimbilir þu
son mektup...



Meðer kitaplarda seni okur,þarkýlarýnda duyarmýþým,
Rüzgarlara salar da daðlardan denizlere savarmýþým,
Uzaklar bahane deðilken þehrimde sesini saklarmýþým,
Ah bir görseydin,
habire çalan þarkýmda,
bitmeyen kaçýncýsýydý,
kimbilir þu
son mektup...



yine kayýp sayfalarým iþte
þiir kýyýsýndan yaþam ile

















Sosyal Medyada Paylaşın: