ÖFKEMİ DOLDURSAM KUYUYA

O kadar kýzgýným ki sana
Öfkemi doldursam bir kuyuya
Taþar sel olur
Önünde duramaz dünya.



Doldurmuyorum,
Hep içime akýtýyorum,
Taþmasýn diye.
Yoksa korkuyorum…



Kendimden korkuyorum,
Öyle yandý ki caným,
Zor zApt ediyorum
Öfkemi sana…



Bozuk bir musluk gibi
Ýçim kanýyor
Damla, damla,
Ne zaman durulur?



Ne kadardýr
Damarýmdaki kan,
Kaç gün, kaç ay sürer
Tükenir bilir misin?



Tükenirse biter mi?
Acaba bu sevgi…
Biter mi yoksa,
Kansýz da yaþar mý?



Kalmayýnca bedenimde kan
Damarlarýmda hayat,
Ýhtiyacým da olmaz
Yaramaz yüreðime...



O zaman kalbimi söküp,
Seninle beraber gömecek,
Ruhsuz yaþayacaðým,
Kalan tek hatýranla…



Lacivert / Eylül 2011

Sosyal Medyada Paylaşın:

LacivertCafe Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

ÖFKEMİ DOLDURSAM KUYUYA