silinmiyor ne yapsam müþkül temaþa izleri
afiyet dümen kýrmýþ olsa da
iyiyim ben
salýnarak yere düþen yaprak misali
ama sen topraða caka say o iniþi
göz kýrpar gibi sar aklýna
bir var, bir yokmuþ gibi iþte
ne rüzgâra bed nefesi var yapraðýn
ne yer çekimine garezi
sentesinden vurulmuþ bir ikilem misali
iþte, biri varken biri yokolmuþ! gibi!..
düzelttim dün odamý
çarþaf çukurunun kirine dokunmadan
eledim, attým bir bir nihilist boþ dizgileri
aldýðým gibi býrakayým diye! fihristi!
artýk ensest yanýndan iþkilliyim hümanizme
bir sakinlik ilticasý bekliyorum
ve mümkünse sussun de/sibel izninle
sessizlik olsun istiyorum bir müddet
kýþ ortasý dar kalýplara sok, uyusun zerafetin
ne bileyim yok et iþte cicili vesikalarýný
eski sihirim kalmadý hem
bu ara daimi bir sinir buhraný tufanýndayým
kalaylatma bana zoraki kap(ý)larýný
bir daha çilingir olmak neyime kendi evime!
gübreledikçe dibini
kedini kemiren gül kangreni oldum sayende
ve bir müddet
toprak kokusundan baþka örtü istemiyor dikenlerim izninle!..
truva körlüðü dedi doktor
bulaþýcý deðilmiþ! çok þükür!
fazla deðiþen olmazmýþ bu halde hücrelerde
bir vakitler vurgun yemiþim yoðun faz
geliverdi(n) aklýma
dalmýþtým göz alýcý kara sularýna panik atak - mavi diye-
-ki; deliydim-
þimdi sýnýf atlayacak bedenim
-buna akýl kumpasý kutulmasý diyorlar-
umuyorum, akýl basar gayrý; mutlarýmý, dilencimi
çünkü o raporu
’ bulunsa görülse bile, el sürülmesi
bir daha teklif bile edilemez’
kaydýyla kaybedeceðim bir þekilde!..
iyi yýka dedi ellerini, uyku gebeliði için
pranga düðümlerin çözülmesi elzemmiþ
önce saçma geldi aklýma, sonra saçlarýn!..
-yaþadýðýn halde her ihitimali öldürebildiðin gerçekliði-
aðýr harfleri en kalýn sesiyle doldurarak yineledi
ima eder gibi deðil þamar gibi ü z e r i n e basarak
-yeminle senden hiç bahsetmemiþtim-
’derhal bulunduðun kýta sahanlýðýný terket’
-mülteci beyazlarý pek yakýþmazdý sana
kýrmýzý puantiyeli i mgelerin olurdu
ve belki gök yaþlarýyla iyi giderdi!-
deðil bir daha adýnýn harekesine þetteler kondurmak
katlamalý kaðýt oynaþmalarý bile yasak
alýþkanlýk en aðýr depresyonmuþ ayrýlýk makamýnda
ve aðýr okunurmuþ ses perdeye dokunduðunda
zor geldi yalan yok!
içime tuhaflýk buladýn birden
o an dalý acýyan aðaç zýlgýtlarý kilitlendi boðazýma
fikrime sancýlar sokuldu birden
ve sevmedim yalan yok bu zikri
buruþturduðum kaðýtlarla birlikte yutmak seni!
zaman en iyi ilaçsa!
sen bana nasýl fayda ederdin ki!..
ayrýntýlar kadar ufak nüanslara da hicret geldi
hem kuruntu atýþtýrmaktan eftalmiþ
artýk ’bir ömre bedel’ deðil
bir ömür eder giyinmeliymiþ
lâkin, arada ajite kuru dal hýþýrtýlarý olabilirmiþ yine de
yutkundukça içindeki zaafiyet
o vakit, kapatmalýymýþ tersi avuçlarý yarýna dek
camlar örtülü kalsýnmýþ bir süre
-iddet
belki söz dinlemezmiþ bulutlar
akabilirmiþ eski yaralar bir müddet!..
ve
ekledi haftaya bir daha göreyim seni!
-yaþayacaðýmý nasýl bildiyse!-
kulaðýmdaki o aðýr madeni ezgi
damaðýmdaki o acý mahrumiyet burgu gibi delerken içimi
esas reçete giderken dürüldü elime
ve dilimin pelesenkini mahvetti;
’yarýna dek bir þeyin kalmaz’
yarýna dek
yârýna dek
yârýna de ki!..
TopraðýnSesi
.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.