Sana denizi anlatayým,mavi gökyüzünü
Martý çýðlýklarýna eþlik eden meltemi,
vapurlarý,boðazý,þehrimi gözlerime benzeyen;
Desem kocaman kuyruklu yalan olur...
Ben deniz bilmem emanet bir kaç bakýþ dýþý
göklerim korku siyahýydý epeyce
Baykuþ sesleri gece gece
Nice zaman olaðanhal vardý, sokaklarda tanklar
Gece yarýsý çatýþmalarý
sönen lambalar,eðilen yürekler vardý
ölmemek için serseri mayýnlarda!
Olaðan dýþýydýk boynumuzda mavzerler
tutuklu yazgýlarýmýza kurþun sýkýyorduk.
Biz ölürken O gülüyordu,sýmsýký kavradýðý belleklerimize
Söküyordu bizi hoyratça memleketlerimizden
köksüzdük artýk bir ömür,bir ömür ecnebi
Hayallerimizi suya gömmeye görevlilerdi
Kaç kiþilerdi bilemedik,bilemedik katillerimizi
nefret gögüslü düþmanlarýmýza yenildik
Daðýttýlar sayýsýz kültürleri,sayýsýz genci
çýplak kaldýk sokaklarda,yuvasýz kuþalar ile
aðaçlarýmýzý keserken,ellerimiz oradaydý.
Doðuluyum dedi biri,patavatsýz düþ kaçýðý
elleri kirli yüreksiz atýldý ’peþmerge misin?’
Perçemlerimizle iki katý zulüm,iki katý ölüm
tasýmýza dökülmüþken hiç günahsýz
içiyorduk yine bedava hayatýmýzýn
sürgün zehrini,kanýyorduk
kanýyorlardý...
Kanýyorduk Türk Kürt kalplerimizden
eþiklerimiz kurþuni kül eriði
þehitler yaðýyordu masumca
aðýtlar doluyordu havamýza,mezarlar gözyaþý saðnaðý
hemþehrim bu acý dindirilmeli!
kýrýlmalý gizli emellerin hain kafatasý sürgüleri
baþýmýza dadanan soysuz pireleri ayýklamalý
ayýkmalý artýk birliðimize...
Uyanmalý kardeþliðimize, bölücülere inat!
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.