Bir aðacýn dalýndan bir yaprak düþtü topraða sessizce
Vefasýz gönüllerin unuttuðu bir yaprak...!!
Umutlarý vardý her baharda yeþeren
O bazen bir akýþýydý derenin
Bazen bir öfke yaðmur bulutunda
Ýsyanýydý yok olan sevdalara
Duman duman gök kubbenin feryadýna
Sessiz kalan yýldýzlara
Dargýn gibi solgun
Damlacýklar ýslatýrken göz yaþlarýný
O serildi topraða sessizce
Bir aðacýn gölgesinden
Seslenirken son kez rüzgara
Unutulmuþ olmanýn acýsýydý sanki gözlerinde
Bir avuç toprakta kaybolmanýn......
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.