Dudaðýnda bal izi, yâr arýyor denizi,
Sevdiðim þenleniyor, soruyor bendenizi.
Yanaðýnda sür izi, yâr deriyor nergisi,
Kokusu dilleniyor, haz veriyor sergisi.
Uzaklar çöle benzer, yâr yüzün güle benzer,
Yüreðimden gelenler, sanki gür sele benzer.
Þu anlar söz verenler, berrak su göle benzer,
Deðerimi bilenler, þimdi gül bene benzer.
Kara kalem yazmýyor, kederler uðramýyor,
Gölgemdeki acýlar, gönlümü doðramýyor.
Ciðer parem üzmüyor, gözeler çaðlamýyor,
Yolumdaki sorgular, sevdamý baðlamýyor.
Kara kazan kaynýyor, boylanýp azalmýyor,
Kýskananlar çatlýyor, hýzlanýp haz almýyor.
Deli gönlüm kaymýyor, horlanýp dolanmýyor,
Yürek aþka doymuyor, kaynayýp bulanmýyor.
Üzülme geçer sabret, zulümler biter elbet,
Sözünle biter hasret, bu günler geçer elbet.
Sevdiðim! Güle meylet, övgüme sevin elbet,
Verdiðim söze meylet, sevgime güven elbet.
Alptekin Yazar
28.09.2011
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.