ka
GEL EY SEVGİLİ
Yokluðunda derin derin nefes alýþlar,
Ele göre manasýz manasýz bakýþlar,
An be an artýyor, zamanda kýsalýþlar;
Vuslata beni zamansýz koyma, gel.
Bitmiyor, senin için çekilen içlerim.
Patlayacak, seninle büyüyen yüreðim.
Yetmiyor, ikimiz için aldýðým nefesim,
Ölürüz; beni nefessiz koyma, gel.
***
Senden gayri arpa boyu gidemedim,
Hangi mevsimde yaþarým, bilemedim.
Kimselere “Seviyorum” diyemedim,
Sesim Sensin; beni sessiz koyma, gel.
***
N olur acele et, sana ihtiyacým var,
Sensiz umutlarýma hep kar yaðar,
Sen güneþimsin, yüreciðim donar,
Üþürüm; beni güneþsiz koyma, gel.
***
“Gel” demiyorsun, dargýným o diline
Yoksun, kim dokunur duygumun teline
Belki de düþerim bir zalimin eline
Aðlatýrlar; beni sensiz koyma, gel.
***
Vuslata beni zamansýz koyma, gel.
Ölürüz; beni nefessiz koyma, gel.
Sesim Sensin; beni sessiz koyma, gel.
Üþürüm; beni güneþsiz koyma, gel.
Aðlatýrlar; beni sensiz koyma, gel.
………......Ali KARAKOÇ 02.08.09
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.