Seni bekledim bu gece yine, Gözlerim buðuluydu her zaman ki gibi... Adýný andým, geceme yazdým harflerini. Gözlerini düþünüp hayallere daldým, Ellerim buz kesti, daldýkça derinlere...
Yüzün avuçlarýmlarýmdaydý, Daha bi çektim içime seyrederken seni... Zaman geçtikçe daha bir sen oldum, Daha bir düþündüm, daha bir daldým hayallere... Çünkü özlüyordum, Bakýþlarýný,kokunu,ellerini,sevgini, Seni özlüyordum baþtan sona...
Iþýklarý kapatmýþtým yokluðunu görmemek için, Geceyle ortaklaþa yaþýyordum her bir parçaný.. Biri bendeyse ötekisi de gecedeydi, Yoktun ama hissetmiyordum yokluðunu, Hayalin bendeydi çünkü, gerçeðinse gecede...
Yine ellerim karanlýkla buluþuyordu, Ve yine o karanlýk seni anýmsatýyordu.. Dilimde kelimeler, seni beklercesine boðuyordu beni, Sanki karþýmdaki karanlýða alýþamamýþ gibi..
Oysaki ne geceler bekledim seni, Ne gündüzleri geceyle bitirip hasreti yükledim zamanlara.. Gelmiyordun,gelmeyecektin ve gelemezdin.. Bile bile bütün günlerime astým hayalini... Ve hala bekliyorum seni.. Kelimelerimle can verip yüreðime gömüyorum... Sosyal Medyada Paylaşın:
burcubayraklı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.