Evimle bitiþik bir caminin bulunmasý bir þanstýr bana göre ama,
Bulunduðumuz mekan itibariyle bulunmaktadýr daha fazlasý da,
Ezanýn biri susmadan öteki baþlýyor, bazen de koro yapýyorlar,
Bizlere adeta, ‘Namaz vakti geçmeden kalkýn eda edin!’ diyorlar…
Evimden memnunum, mahallemden memnun, ülkemden de öyle,
Kendimden memnunum aslýnda demeli, lafýn burasýna gelindiðinde,
Buna önce ben þaþýrmalýyým, depresyon tedavisi gördüðüme göre,
Kendimden memnun olmam da bir problemdir belki ülkemizde…
Televizyonda ‘Mahallenin Muhtarlarý’ var, seyretmeyebilirsiniz,
Kanal deðiþtirince ‘Dadý’ dizisine geldim, onu da belki bilirsiniz,
Kanallar eski dizilerine mi döndüler? Yenisini bulamýyorlar belki,
Üretmek de vizyon iþidir, onu da kaybedebiliyoruz demek ki…
Camiden ve ezandan baþlayýp nerelere geldik, daha da uzar gider,
Onu bir kenara býrakýp diziye döneyim, belki hafýzama yardým eder,
Reklama girince de namazýmý kýlarým, bu da günümüzün zaafýdýr,
Yemek konusu da var ama o ikindi namazý sonrasýnýn programdýr…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.