ruhumu sarmalar zaman karartýsý akrep ve yelkovan alnýmda düþ ve ter ýþýðý damarlarýmda geçmiþin kalp atýþlarý ve baðrýmda bir dað bekliyor ateþlenmeyi kanadý kýrýk kuþlara sürüp sýrrýný kendine kilitli bir kadýn soyunuyor beynimde
güneþin ta öte ucunda gördüm seni Mummu seni bana anlatýlan düþlerden hatýrlýyorum okyanuslarýn köpüðü aþkým öptüðüm her adamda kokun vardý ki tenimdeki hiç bir sýcaklýk tanýdýk deðildi en þýmarýk aþklarým bile bitap düþtü yüreðimde unuttum kumrular gibi seviþmeyi Mummu
ýþýðýnýn yansýdýðý yere koydum yüreðimi Mummu saçlarýna kelebekler konsun çocukluðumun kaldýrsýn baþýný dünya dönüyor hala sesimde uçuþan korkularým inanca k-açsýn yüzümün gamzeleri artýk kanýksamasýn ihaneti
/Bir þarký söylesen bana Mummu ay hüzünden titremekten vazgeçer taze bir aþk , geceye konuk olurdu/
içimdeki deli kýsrak duvarlarýnýn rengi deðiþmeyen bu evde ölmüþtü en son hangi güzellikte uyumuþtum, bilmiyorum yýlgýn ve kaygýlý sokaklarda unutulmuþtum karardým yalancý þehirlerde Mummu seni düþündükçe aydýnlanýyorum birden seni getiriyor an ve sen beni bilmeden, senin oluyorum
bana sonsuzluðu anlat bir türküye sarýlýp uyusun uykusuzluðum kýr bu çýldýrtan suskuyu bilinçaltýný deðiþteremesende Mummu yar ruhumu, yar ruhumu aðlayan meryem anayý çýkar içimden zincirlediler, d-okunmadýðým intiharlarla bileklerimi çöz ömrümü Mummu deðsin ellerin en bakir düþlerime yaþamak bu muydu sorusu geçsin tenimden yoksa bu þiir alev alacak bir kadýnýn sonsuzluðu yakan gölgesinden
asileþiyorum huzursuzum
geç kalmadan bana soyun Mummu çoðalacaðým o göðe taþý ruhumu kollarýnda öleyim arý ve duru
Mummu: Uyanan anlamýna gelen Mezopotamya sonsuzluk Tanrýsý
Sosyal Medyada Paylaşın:
çöldeki kelebek Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.