Kendini vurmuþsun çýkmaz sokaklara… Amaçsýz ve umutsuz. Koyvermiþ, salmýþsýn kendini boþluklara… Anlamsýz ve düþüncesiz. Bir buðday tanesi düþüyor topraða, Filizlenip yüzeyine çýkýyor, Çoðalýyor baþaklarýnda, Bir iken beþ on oluyor… Sen an be an eriyor, Altýna giriyorsun topraðýn. Sen ki, insansýn!.. Kainattaki canlý cansýz tüm varlýklarýn efendisi. 8 Haziran 2011 Halit AÇAR
Sosyal Medyada Paylaşın:
Halit Açar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.