Ey kalbiyle yazan, aklıyla yol alan edibe!
Alýp götüren bir serencamdý
Her halinde edebin hülasasý sanki vicdandý, nasýl ardý
Düþünmek adýna sefilliðim aklýma geldikçe içimi burkan bir inþirahtý
Ruhunun firkati ne kadar aþikardý, sevdasýna ram olmuþ bir hicranýn vuslatýydý
Ne zaman nefesini okusam
Her cümlesinde açýk denizlerin insicamýnda bulunsam
Yüreðimi fetheden iþtiyakýný hakkýyla anlasam, kalbi fakirliðime yansam
Umudumda, ufkumun sudurunda, efkarýn boyun büktüren ahýnda þevkini bulsam
Nasýl bir münbit nefessin
Her lahzanýn eþiðinde ki aþikar ürperti ve bir ülfetsin
hangi mürebbiyenin taliminden geçerek istikamet bulan bir rehbersin
Titrek nefesinle her vakit cezbeden hikmetsin, alýp götüren bir kalbin de sahibisin
Ne zaman yazmak istesem
Ruhumun hicran damlalarýný bin hüzün ile serdetsem
Edebin sahnesinde fakirliðime nazar edip sukutun vecdinde inlesem
Halin deminde ki feysinizle ülfet etsem, aþka olan hürmetinizi yadedip nefeslensem
Korkar oldum kal etmekten
Bir hadsizlik yapmamak adýna türlü çekincelerden
Gönül lisanýnýn samimiyetle hasredilmesinde ki niyetten ve edepten
Þekliyet için zamaný tüketmekten ve taltif edilmek adýnada bir hesaba girmekten
Sessizce göçüp gidiyorum
Aklýn ve izanýn zafiyetlerim için kifayet etmediðini biliyorum
Nefsimin lekelerini ne kadar azmetsemde temizleyemiyorum, korkuyorum
Haþyetin sahnesinden ürperiyorum, maðfireti,rahmeti hakkýyla dert edinmiyorum
Her nasýlsa ihya ettin
Yüreðimi mest eden hürmetinle serinlememe kefalet ettin
Naslarýn halinde merakýmý celbeden azminle ruhumdan idrakime seslendin
Kalbimi teskin ettin, mahcubiyetimi sakinleþtirdin, korkularýmdan arileþtirendin
Ne kadar hamdetsem
Ruhumu itminana eriþtiren vesileler için niyaz eylesem
Gönlümün kuraklýðýna, yüreðimin yanýklýðýna itibar etmeden ceht etsem
Ýrademden vazgeçip, nedenleri halinde nefeslenip, aþkýn sadrýnda meþkle dirilsem
Mustafa CÝLASUN
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mustafa Cilasun Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.