GİTMEYE BAŞLADI GÖÇMEN KUŞLARI

Deðiþen bir ben deðilmiþim görüyorsun ya
Sen bile mevsimlerden önce deðiþtin

Oysa ne yeminler etmiþ
Ne sözler vermiþtik birbirimize
Hani ne mesafeler ne uzaklýklar
Ayrýlýk ateþi düþürmeyecekti gönlümüze

Oysa
Bu yýlda Eylül sensiz geldi
Gülmüyor artýk resimlerin yüzü

Görüyorsun ya
Yine dal kuru yaprak sarý
Ve gitmeye baþladý bile göçmen kuþlarý

Kurudu çiðdem çicek
Fal açtýðýmýz papatya
Lale sümbül mor menekþe
Kardelenler bile küsmüþ baksana güneþe

Þimdi bende unuttum
Bir zamanlar bildiðim çiçek adlarýný

Rüyada yaþarken mutluluk sözcüðünü
Unuttum umudu
Unuttum dilime tespih yaptýðým adýný
Ama þunu bil ki ey sevgili
Ben seni deðil, inanki ben beni unuttum

Hani bir zamanlar herkesi sana benzetirdim ya
Artýk kimse sana benzemiyor biliyor musun
Hayalin hatýralardan silinmiþ sanki

Yani demem o ki
Yüzünü gözünü hatýrlamýyorum artýk
Unutmayý bende öðrenmiþim demek ki
Kaþif Kani ERTÜRK





Sosyal Medyada Paylaşın: