Otuz yýlý devirdik, ömür hýzla akarken Meþakkatin her hali, bizi bizden kýrparken Ezberime kazýrým, bir doyumluk bakarken Sen benim hayat baðým, batmayan güneþimsin
Ayný çatý altýnda, ahde vefa okuduk Sevgiyi hoþ görüyü, kilim gibi dokuduk Dünya denen bu han da, makul gerçeði bulduk Sen benim hayat baðým, batmayan güneþimsin
Baþlangýç çizgimizde, hedefe zafer koyduk Zorluða göðüs gerip, çilelerle yoðrulduk Maraton koþumuzda, zorda olsa doðrulduk Sen benim hayat baðým, batmayan güneþimsin
Hanemde bilge kiþim, kalbimin sultanýsýn Köþemde çerçeveyle, yaþayacak anýsýn Aydýnlansýn tüm evren, siyah seni tanýsýn Sen benim hayat baðým, batmayan güneþimsin
Ýlk göz aðrým dað gülüm, BOZOK kýzýn yârisin Þahit olsun kâinat, iki cihan erisin Huzur senin özünde, gözlerimin ferisin Sen benim hayat baðým, batmayan güneþimsin ****Mevlana’yý cezbeden, gönül yârim þemsimsin
ALÝYE UYANIK
Sosyal Medyada Paylaşın:
BOZOK KIZI Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.