bi kucak kavradým kara topraðý bi kök söðüt aðladým salkým saçak tutuþ tutuþ yandým sular içinde
hani de ak alnýnda rüzgar perçemli gök gözünde koca evren dilinde hep karýnca dua dua sen olsan yýkýlmazdým böyle deprem görmeylen
atmazdým suslarýmý saðýr sokaklara yazmazdým duvar duvar insana insan aðýr gelir tasasý yele karþý
çok eski bir yýlký bu var belki milyon yýl salaþ meydanýnda sahibini arar huysuzlanýr debelenir böbürlenir þah þah özler uysal uysal kimse bilmez hangi gülün renginde hangi gülden bal diye büyüdün yok yok boz topraklarda
çok yaslama baþýný taþa yel vurur dilin tutulur.
hani bir gün odun çekiyorduk daðdan tasa çekiyorduk kütük kütük az kaldý diyordun ha bitti ha bitecek soðuk terler düküyorduk yaðmurla bir demiþtin ki beþ parmaðýn beþi bir ama biri garip elde biri gelincinik
ondan sonra sevdim ben çok çok narin boynundan büyük gözle bakan kýzýlý
incecik bi türkü söylüyor gece yüksek yüksek tepelere...
Sosyal Medyada Paylaşın:
kibritçikızınkibriti Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.