İlahi Aşkın Şarabı Tasavvuf'da

Benim ben oldum, burda
çoþkum vardý ufuklara
alevlenen bir aþk maneviyatta
sahte benlik, çekil yoldan

Býraktým nefsi benliði dünyaya
adadým kendimi maneviyata
nefsimi körertene kadar çabalarým
son bulmayacak yol Tasavvuf’ta

Çok zordur bu yollar
nefsin sorular sorar
her soru bir inkar
bu zevten mahrum kýlar

Dýþardan anlamaz; kimse seni
hayatý býrakmýþ; bir deli
bilemezler aslýnda gerçeði
dünya dediðin nedir ki

Ýlahi aþkýn þarabýndan içtim
bende gerçek aþký seçtim
iblis artýk uzaktan, seslensin
çünkü gerçek, benliðe geçtim

Vesveseleri vitrinledim
aþkýmdan, kendimi kaybettim
dostlarýmý sofi belledim
nefsi benliði bitirdim

Ben Yaradana vuruldum
þeytana bir odun, vurdum
nefsime aldýrmaz oldum
ebedi yola, baþ koydum

Ben bu yolda, buldum kendimi
nefsi benliði artýk yendim
aþkýn þarabýndan içtim
ebedi aþka geçtim

Ehlibeytsiz Tasavvuf olmaz
nefsin seni bu yola koymaz
sorularla beynini yorar
çýkarsýn, farkýnda olmadan

.................26.09.2011.....Sancar.Kýzýlkaya

Sosyal Medyada Paylaşın: