Sevmiyorlar

Þu insanlar kendisiyle,
Yüzleþmeyi sevmiyorlar.
Yaþýyorken eðrisiyle,
Düzleþmeyi sevmiyorlar.

Yan gelerek yatmak kolay,
Diken olup batmak kolay,
Her pisliði atmak kolay,
Büzleþmeyi sevmiyorlar.

Alýn teri, emeðiyle,
Bileðiyle, yüreðiyle,
Ýnsan olma dileðiyle,
Sözleþmeyi sevmiyorlar.

Ýlkbaharda, aþk vururken,
Goncalarda, zevk bulurken,
Cinsi latif haz, dururken,
Güzleþmeyi sevmiyorlar.

Yýldýzlarý bürünse de,
Doruklarda sürünse de,
Kitap gibi görünse de,
Cüzleþmeyi sevmiyorlar.

Özden kaçar bile, bile,
Nefsindeki, gelir dile,
Aslýndaki maya ile
Özleþmeyi sevmiyorlar.

Yaralýdan ibret alýp,
Can evine, kibrit çalýp,
Bir nur için, narda kalýp,
Közleþmeyi sevmiyorlar.

23.09.2011…Mustafa Yaralý


Sosyal Medyada Paylaşın:

Mustafa Yaralı Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

Cömertlik YILLAR NE ÇABUK GEÇTİ Kardeşim Komşuluk ve cemiyet ÖNCE EDEP İYYA……. ÇEVREMDEKİ SURLAR Kıskançlık ALLAH’IM Trafik canavarı kim?