İTİRAF EDİYORUM
dün akþam içime sen giderken ateþ düþtü
kor bir parça, ayrýlýrken zor tutum kendimi,
ayrýlýrken gözlerimiz iç içe girmiþcesine davalýydý
hüzün kaplamýþtý kalbimi
býrakmak istemedim elini
sense mecburdun
Þuan kilometlelerce uzaktasýn
sadece evde teninin kokusu var
çok sevdiðim kokun
özledim seni
ikimiz baþbaþa konuþurken
dudaklarýndan çýkan sözcükler ruhumu okþardý
bense mutluluktan gökyüzüne uçardým.
bana sormuþtun gidersem naparsýn diye
bende
sana sensiz uykularým kaçar
bir saniye sensizliði düþünmek zor gelir
dünya zýndan olur
evin dört köþesinde deli dolu olurum
çiçekler gibi susuzluktan kururum
gözlerimden yaðmur gibi yaþ oluk oluk akar demiþtim,
oysa þimdi
beni dinle sevgili
ne köhne bir adamým ben ,
dün gece son okuduðun kitabý okurken gözlerim dalmýþ
beynim uyuþmuþ ,seni düþünemedim
uykularýmdan beynimin uyuþukluðundan
sana verdiðim fakat tutamadýðým sözlerimden þikayetciyim,
itiraf ediyorum
ben adam deðlim
Ýrfan KÖKTEN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.