İLLEGAL SEVDA
Yoksunluk kokusuyla baþlýyor gün
Bol sancýlý aðrýlara dönüþüyor aldýðým her nefes.
Her köþe baþýnda sadakat dilenen aþk’lara rastlýyorum.
Göz uçlarýmda eriterek hasreti, ayrýlýðýn nabzýný yokluyorum…
Ensesinden tutup geçmiþimin, en asi yanýmla silkeliyorum.
Gözlerini çek üzerimden, sürgün bir ihanet taþýyorum kirpiklerimde…
Cýlýz bir yalnýzlýðýn duldasýndayým.
Dili mühürlenmiþ sevdalarýn, ayazýna kesmiþ sensizlik…
Hadi gerelim düþlerimizi bir uçtan bir uca
Nasýlsa damlaya damla ya aþk olduk…
Söküldüðü yerden iliþtiremiyorum sevdayý.
Yüreðime taktýðýn her bir çelmede,
Düþük yapýyor acýsý burnunda tüm kelimelerim.
Gidersen ihanet, kalýrsan sadakat olur aþkýn adý
Ama gitme…
Ýliklerime kadar üþüyorum yokluðunda.
Takatim yok. Sessiz bir ustalýkla,
Bütün acýlarý üzerime giyiniyorum.
Arsýz bir sevdanýn yamacýndayým
Sonu olmayan bir yolda, ayaðýma dolanýyor sensizlik.
Bir adým atmak isterken sana, bin adým uzak düþüyorum Aþk/a…
Yaka paça kovuyorum þakaðýmda konaklayan tüm hüzünleri
Sýrtýma sensizliði yüklendim, gidiyorum…
Bu gece de sabaha çýkmaz biliyorum
Çünkü karanlýk müebbet yemiþ bir hükümlü yüreðimde.
Boynu bükük daðlar gibiyim utanýyorum
Bu ayrýlýðý da gecenin baðrýna asýyorum…
Hadi zulme kýr dümeni usta!
Baþ veririm ben bu aþk’a…
Boþuna uðraþma, iðne deliðinden geçecek kadar küçük deðil bu sevda…
|Aytaç TEMEL
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.