Bir Şehir Var Orada

Bir adým ötemizde kurulu bir þehir var
Kucak açmýþ herkese demiyor ki yerim dar.

Ne surat asmasý var ne de bir bahanesi
Aða, efendi demez müsavidir hanesi.

Gözyaþýyla gidenler dönmek için acele
Etmiyorlar belli ki ram olmuþlar ecele.

Hakkýmýz helal olsun diyerek uðurlanýr
Toprak bizim mayamýz ve topraða baðlanýr.

Ne bir telaþ ne öfke ne güneþ ne yýldýzlar
Ne gönül aðrýsý var, ne de can yakan kýzlar.

Ne kandil aranýyor ne gaz ne tuz ne ekmek
Bu þehrin giriþinde son buldu zahmet çekmek.

“Elestibü Rabbiküm “ bütün ruhlar oradan
“ bela” diye haykýrdý yola çýktýk buradan.

Ve toprak bir nefesle yeni þekle büründü
Ya eþref-i mahlükat yahut yerde süründü.

Toprak analar gibi sýmsýcak sarar bizi
Yýkar, paklar, temizler günahkar bedenimizi.

Bir þehir ki üstünde can taþýyan ölüler
Gerçek hayat alt katta sanmayýn ki ölüler.

Çanakkale 26/09/2011













Sosyal Medyada Paylaşın: