sonbaharýn hazan eylül¹ü içimde her bastýðým kuru yaprak sen olup o þarkýyý hatýrlatýyor bana anýlar....beni hep aðlattýlar
aþk nedir biliyormusun benim sana yaþadýðým senin durmadan üstüne bastýðýn çiðneyip bir köþeye attýðýn hoþçakal sevgili
saçlarýmý okþayýp yanaðýmdan öpüyor ayrýlýk rüzgarý sen yoksun sensin,þarkýlarda üzüldüðüm böylemi yazýlacaktý bu þiir her hecesi hüzün
al beni gidelim buralardan demeyeceðim ben kendim gideceðim sensiz sen üzülme gidiyorum diye çekmem gözlerimi gecenden kendimi hatýrlatýrým sana gördüðün rüyanýn son karesinde
bir sabah kalkacaksýn dudaklarýndaki tebessüm güldürecek insanlarý kimbilir,belkide sevecekler seni benim sevdiðim gibi anlamadýn deðilmi gittim ama mutluluðu býraktým kanýna gözüm kalmasýn arkamda hoþçakal sevgili hoþçakal ,,,,,,YUNUS,,,,,,
Sosyal Medyada Paylaşın:
GURBET KUŞLARI Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.