An geliyor nefesini Yüzümde hissediyorum Gün geliyor,seni Ýþte öylesine özlüyorum. Yaþamak iðrenç bir oyun artýk Baþ rolde ne sen varsýn,ne de ben Kahpe kýlýklý gölgeler çevremizde Zevk alýyorlar, Mutsuzluðumuzla alay etmekten. Sana geri dönüþ yok Dönüþünün olmasý gibi Sevmek yok bir daha, Böyle delice Bizimki ölüme koþan bir sevgiydi. An geliyor sesini yürekten dinliyorum Günler geçiyor biliyorum Seni boþuna bekliyorum...
Cemil GÖKDEMÝR 30 Mayýs 1991 ÝZMÝR
Sosyal Medyada Paylaşın:
cemil16 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.