ŞEHİT DEDİLER

ÞEHÝT DEDÝLER

Bir bayram sabahý çýktým kýrlara,
Kýr çiçeklerini ezme dediler.
Ýlahi, yüzümü döndüm surlara,
... Vakýa açýktýr sezme dediler.

Bir yiðit anlýndan vurulmuþ akça,
Kendini vatana adamýþ Hakça,
Bu sözü yýllardýr duyarýz sýkça,
Þehit ölümsüzdür üzme dediler.

Bu can vatan için var ise eðer,
Vatan için ölmek binlere deðer,
Þehit Hakk katýnda taçlanmýþ meðer,
Kýr þu kalemini yazma dediler.

Türk’üm vakarlýyým ben ilelebet,
ben bu ülke için öderim diyet,
Kan döker soysuzlar kýzarým elbet,
Hüküm Allah’ýndýr kýzma dediler.

Bir yýldýz misali savrulur yaprak,
Þehidin kanýyla sulanýr toprak,
Göðsünde hilal ay çýrpýnýr bayrak,
Onu uzaklarda gezme dediler.

Usulca oturdum kabrin baþýna,
Þüheda yazmýþlar mezar taþýna,
Yirmi üç diyorlar ölüm yaþýna,
Gözyaþýndan inci dizme dediler.

Rabia Barýþ
Sosyal Medyada Paylaşın: