kedi mi yedi acaba kuşumu birine mi verdiler

bir jeton düþtü raftan
tam ondokuzuma
ida’lar dolu kitaplarla ve zamanýndan önce dalýndan düþmüþ
gurubumuzla
gururumuzla
geçiyorduk,ankara’da kýzýlay’ýn ortasýndan...



yurdumun
kanadý kýrýk bir peygamber çiçeðine bile sevdalýydýk
yusufçuklar uçardý düþlerimizde
kanatlarýnda fýrtýnalar
ve sonra güneþ’ler doðardý beyaz güneþ’ler
yarý aç karnýmýzla çakýr dikenlerine uzanýrdýk...



utangaçtýk aþka
önce bastýðýmýz yerler kipleþmeliydi loð taþý sürer gibi
bataklýklara
onlar bastý biz fýþkýrdýk
içki yudumlarýndan deðildi gözlerimizdeki kan
damlara götüren kitaplardan
çelik zincirler kaynattýk yüreklerimize
yüz binler olduk...



vardýk
tunalý’ya aðýtlar yakmazdýk cep dolumlarýna
en güzel dað türkülerini
geriye saklardýk
ayaða düþmemiþti daha sakarya
kuðulu’da toplanýrdýk...



olmalýydýk
söz ne sükûttu ne salamura
o efsane yiðitlerden toplardýk seymenler’de adamlýðýmýza
karartý sanýlýrken çoðuna
gecede
ne ülkü’ler gömdük o aðaç diplerine...



yeniden ayaz’ý tarif et deseler
gecenin üçünde cebeci sýrtlarýndan aþtýðýmý söylerdim
uzak gecekondumdan
ceplerim susam dolu ýsýtýyorum avuçlarýmda
her geldiðimde yan bakan kuþuma
ýsmarlama simitten arta kalan...



dalmýþým







kasým









Sosyal Medyada Paylaşın: