Eskisi gibi deðildi hiç bir þey
Kanat taksak bile uçamýyorduk
Kýrýk aynalara hapsetmiþtik kendimizi
Bir türlü içinden çýkamýyorduk
Yalan hayatýn bir parçasý olmak üzereydi
Sen beni sevdiðini söylüyordun
Gözlerin inkar ediyordu
Sözlerinin ibresi hep yalana kayýyordu
Sen hiç býrakmam diyordun,
_Yalanlarýn gülüyordu,
Günleri güdüyordun,
Bazen de günler seni güdüyordu
Ellerin kalbimi istiyordu
_Sevdiðini sanmam
Yaþanmasý gereken bu ömür,
Santim santim bitiyordu
Göz bebeklerim büyüyordu
Terk edilmenin verdiði korkudan,
Sen hayatýmý talan ediyordun
Belki oyalanacak bir þeyler bulurduk
Baksaydýk önümüze
Hep geçen zamanlara
Acýlar doldurduk
Nefret daha kolay geldi sevmekten
Daha ölmeden, daha ölmeden
Yaþamayý, mutluluðu unuttuk...
Bu nasýl olmuþ?
Sami Arlan..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.