Karun gibi zenðin Vicdanýda körelmiþ Bir adam tanýdým Yavrularý sersefilken Ýçindeki merhamet duygularý yok olmuþ Ruhunu þeytana satmýþ adamýn Boynuna ilmeði geçirmek geldi içimden
Ey nemrut Saða sola caka satarken Sýzlamaz ki olmayan vicdanýn Fakirin halinden anlamazsýn Köpek bile, yemezken el kirini Boðulacaksýn elbet bir gün Zýkkýmlanýrken Deste deste kul hakkýný
Ey nemrut Ruhunu arýndýrmadan Nefsine hakim olmadan Ve de Yavrularýndan helallik almadan nereye? Ne iþin var kabe de?
Ey nemrut Kolaymý sandýn hacý olmayý? Tutacakmýsýn hacýlýðý? Korkarým ki minada Þeytan diye seni taþlarlar.
Ve bir kadýn tanýdým Kartal gibi, kanat açmýþ yavrularýna Zalimlerin hüküm sürdüðü dünyada Aldatýlýp horlansada Ezdirmemiþ kendini nemruta Onuruyla dimdik ayakta Taç olmuþ, namusu baþýna
Ey ülker yýldýzý Yeþil gözlü kadýn Tanýþsaydýk seninle Baþka bir yerde Baþka bir zamanda Yar etmezdim Seni asla nemruta...
Kul düþünce
Þiirime sesiyle can veren sevgili Hasan DAÐ kardeþime sonsuz saygýlar sunarým.
Sosyal Medyada Paylaşın:
kul düşünce Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.