...................../Bu þiir....Aðzýnda emziðiyle öldürülen ya da ýþýðý söndürülen barýþ ve sevgi olamayan meleklere; duayla....hüzünle....sevgiyle...ithaftýr...
Bir geçmiþe bir de geleceðe rehin koymuþ, bir mezarlýk uyanýr uykusundan ayak uçlarýnda sýra serviler kim bilir gölgesinde hangi çeteleyi tuttular hangi hayatý unuttular
kayan yýldýzlardan seçilen bir iz miydi ölüme giden yol ya da bir kundak içinde kör kuyularda ilerleyen delik bir sal hangisi erken varacak kibrit uçlarýyla tutulan bir oyun ellerinde altýpatlar bir sonun
þimdilerde serçelerden fal tutuyorlar maksat kýrmak kanatlarýný, bakýn da görün saðým solum önüm arkam da sobelendi ve dediler gagasýna bir tutam biber sürün
dönenceler içinde eskiden kalma bir sýrça saray kendini eðlendiren bir ece bir geceye bakýyor bir kendine gözleri yanýyor hevesle getirseler þuradan kanlý bir harabe
yýkýntýlar arasýnda yol alýrken kýçý kýrýk bir keçi son çaba bir gayret takýyorum boynuna bir fýçý güya toplayacak ve harmanlayacak seni, beni, bizi kývama gelir belki sevgi
gel gör ki her hayat kayan bir yýldýzsa ve sevgi hayatta yalnýzsa söyle çýkar mý yalnýzlýðýn sesi!...
Sunu; ....................sen barýþ, ben sevgi birleþip yýldýz olamadýk ........................biz hayattýk, kaymadan gökyüzünde kalamadýk!!!
Fergül 01.08.2006
Sosyal Medyada Paylaşın:
Fergül Sonhazan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.