Bir an düþündüm de, nereye gidiyor bu akýþ, yönümüz nereye?
Herkes bir yol tutturmuþ ama anlýktýr onlar da, hedefimiz neye?
Güzellikler çoktur, mutlu edebilir ama görmek için göz gerekir,
Aksi de var, kötülükler de çok ama ondan uzak olmak gerekir…
Düþündüm de, baþýmýza ne geliyorsa aslýnda sebebi de bizleriz,
Hayatý nasýl tutturmuþsak öyle devam edecektir, ayný kaderimiz,
Bizde olmayan neyse onu elde etmenin yollarýný araþtýrmaktansa,
Olaný karýþtýrýp bulmak gerekir, eðer derinliklerimizde saklýysa…
Derinliklerimiz… Sahi var mýdýr öyle bir derya bizlerin gerçeðinde,
Belki de var, aramak lazým, belki de çýkar karþýmýza bir yerlerde,
Sorulacak olursa derim, her ne varsa içimizde aynasý yüzümüzde,
Ondan vuran ýþýk tezahürüdür, biz göremesek de görebilenlerce…
Yüzümüze vuran ýþýk… O bir nurdur bir kavle göre ama kaynaðý,
Herkesçe bilinemez, Rabb’imdedir onun bilgisi, hayatýn sonrasý,
Götürecektir herkesi benzer kaynaklara, her zaman güzel olmaz,
Bazen oradan kaynayanlar bizi eritir, geriye eski halimiz kalmaz…
Düþünüyorum da, bu dünyanýn hiçbir gerçeði deðmez ihanetimize,
Bize verilenler aldatýcýdýr, onun da bilgisi vardýr elbette hepimizde,
Ýki düþünüp bir hareket etmekle gerçeðe vakýf olabiliriz belki de,
Aksi durumda burnumuz hep pisliktedir, sürekli temizlensek de…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.