Yüzümü Yalayan Kırlangıç İzleri

’Her þey makbul;
Hazana düþen ömür yollarýnda’

Baþlangýçlar biriktirdim
Hayat denilen gergefte
Biteviye çýðlýklar
Ýçe çekiþmeler
Dýþa dönüktü
Yüzüm...

Sinsi yalanlar bekler
Kapý ardýnda sessiz
Geçiþler var durmadan
Ýki evlek kaldý yarýlamaya
Yolsuz kervanlarý ardýndan

Biliyorum;
Nazlý nazlý ölüm
Ve biliyorum ki
Hatýrý sayýlýr bir hecede ruhum
Ellerimin ayasýnda bin þiir düðümlenecek

Ve
Diyecekler ardýmdan
Hiç muhatabým olmayanlar
Ve ayný kareden sakýnanlar
Ya iz katacaklar deðerime
Ya da biçimsiz duracak
Resimlerim dörtlükte
Öylesine...

Bir kýrlangýç edasýnda
Yüzümü yalayacak rüzgar
Bu son demleri mi?
Uzak ihtimallerin
Geçerken...

Sýðýntý bir limana
Ben sýðýntý
Savruk ve
Darmadaðýn

Son bir þarký
Mýrýltýsý...

Öldüm de cennet mi? bu sýzý
Her yanýmda melek bakýþlar
Bir de dokunabilsem...

Bir kez daha ölürdüm
Aþka üryan...

07.07.2011
Sosyal Medyada Paylaşın: