Sahipsiz Sözler

Kahvenin hatýrý var ama sözün hatýrý yok anlaþýlan.
Dilimiz ne kadar keskin Allahým!
Nerede bir insan konuþmaya baþlasa ortalýk bir savaþ alaný.
Bir sürü ölü, bir sürü yaralý.
Kelimeler kan içinde.

Hece hece duyuyorum.
Dillerden akan kanýn sýzýntýsýný.
Spikerin okuduðu haberden, tribünlerdeki taraftarýn küfürlerine kadar.
Siyasetçilerin verdiði demeçlerden, duvarcýnýn türküsüne kadar.
Hece hece sýzlýyorum.
Sahipsiz sözler cangýlýnda aç kurtlar gibi diller.
Ben iç suskunluðumun dilini arýyorum.

Artýk kök vermeyen yaþlý bir aðacýn,
Kuru dallarýndan topladýðýmýz soluk yapraklar gibi sözler.
Ne taze bir yas, ne de yemyeþil bir sevinç var söylediklerimizde.
Dilimiz kurumuþ bir çöl gibi.
Dilimiz terkedilmiþ bir mezarlýk gibi.
Ölü þairlerin mezarlarýnýn baþucunda üreyip çoðalan yaban otlarýndan besleniyoruz.
Yýpranmýþ deri kaplamalý kara kitaplarýn, örümcek yuvalý sayfalarýndan besleniyoruz.
Yarattýðýmýz nesneler adsýz kalýyor.
Vururken canlý sözleri, koruyoruz leþini çýkardýðýmýz söylemleri.
Hece hece kuruyorum.
Acý çeken harfler topluyorum.
Kaybettiðiniz dilinizi aranýrken, biliyorum ki size lazým olur.
Bende olduðunu bilin yeter, onlarý sizin için saklýyorum.








Sosyal Medyada Paylaşın: