HALA BİR KALBİM VARKEN...

Kömürcüyüm ben Zonguldak’ta

Tershanede hayatýn terslediði iþçi,

Mahpusta þairim ben,

Nöbette kurþun yemiþ askerim
Elimde yardan gelen mektubun hasreti,

Evladýyým ben bir annenin
Sokak ortasýnda
Bir eylem tazeliðinde
Yitik, kaybedilmiþ,

‘ uy havar, sevmiþem ben seni’
Dizesindeki þairin
Sevenim ben,

Töresinin kahpeliðinde vurulmuþ genç kýz
Vuran ele silah tutturulmuþ 16 lýk delikanlýyým ben,

Evine ekmek götüremeyen
Gözyaþlarýný makine yaðýna gizleyen
Ýþçiyim ben,

Yaþamýn artýk baþka çare býrakmadýðý
Çocuðuna piç denilen
Severek seviþmeyi unutan
Fahiþeyim ben,

Okumayý öðrettiði çocuklarýn
Yazdýklarýný okuyunca
Öldürttüðü öðretmenim ben,

Kendi sümüðümü koluna sürerken
Baþkasýnýn sümüðüne mendil satan
Ana avrat sövdüðünüz
O çocuðum ben,

Hala bir kalbim varken
O kalbi dinleyen
Ýnsaným ben…

Sosyal Medyada Paylaşın: