Ýnsan bazen mutsuzluk yaþar Yaþar ama dile vuramaz Yada telafuz edemez Veyahut anlatmaktan korkar Bilinmesin ister Bilindikçe acý vereceðini sanýr Belki vermez…. Ama bunu gururuna yediremez insan Ýnsan bazen susup, Baþka þeylerden bahsedip Mutsuzluðunu unutmak ister Lanet duygu daðýlmaz neyapsa Sanki inadýna çoðalýr Ýnadýna çeker boðazýndaki Ölüm ipini/nefesini Ve þiddetli bir acýya bürünür yüzün Acý kahh iyidir severim Kahh kötüdür,caným yansýn istemem Mutsuz/luðum acým olur Baðýramam….. Baðýrsamda sesim çýkmaz ki tahminimce Ýnsan bazen dostundan Kendi çýðlýðý olmasýný ister Benim çýðlýðým olurmusun ? Haykýramýyorumda!...... Yok edebilirmisin Þu içimdeki mutsuzluðu Sigara içmeden… Acý þiirler okumadan,dinlemeden Damara baðlamadan… Sen dost/sun benim için Ruh/uma dokunacak kudretin var Bu kudreti sana yüreðim verdi Ama þimdi içimde bir umut/suzluk var Ne acýtýyor canýmý tahmin bile edemezsin Haykýrsam,aðlasam… Küfürleri sýralasam,sövsem Çýkmazki içimden… Hoþgörülü olsam da gitmez Ýnsan bazen umd/suzluk yaþar Yaþar ama sadece Bilinsin istemez…anlatamaz.. Ýnsan bazen aciz hisseder kendini Deniz kabuklarý gibi içi boþ Ve deniz kabuklarý gibi zavallý Denizin derinliklerinde Deniz kabuklarýna hayat verecek hiçbirþey yoktur. Kayalar,batan gemiler yoksa; Dipten bir hortum dalgasý Süpürür hepsini ,denizin kýzgýn kaderi Ve savurur atar kýyýya hemde hiç acýmadan ßir seher bakarsýnki; sahil deniz kabuklarý ile dolu Bir anlam yükleyemezsin Yýðýnla deniz kabuðu dersin… Ýçinde az zaman önce, bir can olduðu aklýna bile gelmez Denizin insiyatifi varmýdýr? Vardýr baksana; Derinlerden bir tusunami etkisiyle gelir dalga Ve koparýr onlarý tüm canlý hallerinden Sanki canýný almýþ ve bedenini kýyýya gömmüþtür deniz Sanki içini temizler gibi Sanki gereksiz eþya gibi… Sanki hastalýk getiren virüs gibi Tüm asaletiyle yapar bunu deniz Deniz kabuklarýna kulak vereniniz oldumu hiç? Söyledikleri þarkýyý dinlediniz mi ? Umud/suzluðun,mutsuz/luðun þarkýsýdýr iþte o.. Baðýrsalar sesleri çýkmaz ki … Fýsýltýdan ibarettir þarkýlarý Ölmüþlerdir aslýnda… Ama yoklugun ,umud/suzluðun acýsý kalmýþtýr içlerinde Ýnsan bazen deniz kabuklarý gibi Ölü hisseder kendini… Nefes alamadýðýný bilir ama…anlatamaz Sende baþkalarýnýn kustuðu kabuksundur iþte ozaman Ve o baþkalarýnýnda deniz gibi insiyatifi vardýr. Kazýr atarlar sanki seni toplumdan Kanatýrlar..için boþalýr..baðýramazsýn Gurur izin vermez çünki.. Ve bir ezgi dolarsýn diline Fýsýttýyla söylersin iki dudak arasýnda Kalabalýk olsada etrafýn, sessizce mýrýldanmana engel deðildir ortam ve mýrýldanmalara kulak verenler Dilindeki ezgini duyacaklardýr. Deniz mi olmalý insan hayatta ? Yoksa deniz kabuðumu ? Fýrlatýp atanmý olmak istersin? Fýrlatýp atýlan mý ? Fýsýltýlarla hüznün þarkýsýný söyleyen olmayý yeðlerim yinede Ýnsan bazen yanýndakinden olmadýk þeyler bekler Sadece bekler ama umud/suzca Aðlasam göz yaþým olurmusun ? Mutsuzluðumun ellerinden tutup Ýçimden ,ruhumdan söküp atarmýsýn ? Ýnsan Bazen yaþadýðý her þeyin Kötü bir þaka olmasýný umud eder Þakayý yapan kimdir,bilmez Kader þaka senmisin ? Baðýramam,haykýramam Hoþ denesemde sesim çýkmaz ya.. Koþsam hiç durmadan Mutsuzluðum peþimi býrakýr mý ? Ýnsan bazen sessizce besteler kendi hayat þarkýsýný Kimselerin duyamayacaðý bir fýsýltýdýr o beste Ancak kulaðýmýzý kaibimize baðladýðýmýzda gelir sesi O an hüzünle,umud/suzluk sýrt/daþ olur Ýsyan bayrak/larýný çekersin göðe Umud/suzluðum isyaným olur,ölüRüm..!!! Hüznü/mün asýl kaynaðýnýda bilirim Saðým,solum,önüm,ardým AÞK iken Ben bu duygu/dan yoksun giderim ..!!!
/AÞK ßAZ£N ÖYLE ÖZLENÝRKÝ,ßÝLSE YOKLUÐUNDAN UTANIR/ [vijjDan/sýz]
Sosyal Medyada Paylaşın:
Edeb-i Şiirsel Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.